طلوع زیباى شمس الشموس از مشرق کرامت و مهربانی مبارک باد



 

پی نوشت : اعداد و ارقام در هر فرهنگ و ملیتی ممکن است یک معنای متفاوت
ولی در بعضی جهات وضعیتی تعیین کننده داشته باشند، گرچه در مورد
اعدادی که ممکن است بد
یُمن باشند تقریبا در همه کشورهای دنیا روی عدد "سیزده"
اتفاق نظر نسبی وجود دارد و آن را نحس می‌دانند اما همیشه این وحدت
وجود ندارد، بعنوان مثال در کشورهایی مانند ژاپن و کره این عدد "چهار"
است که نحس است. تلفظ عدد چهار در زبان ژاپنی همانند تلفظ کلمه مرگ
(شی) در این زبان است و به همین دلیل ژاپنی‌ها عدد چهار را نحس می‌شمارند.
اکثر هتل‌های ژاپن هم یا سه ستاره هستند یا پنج ستاره و شما در
ژاپن به ندرت ممکن است هتل چهار ستاره ببینید. جالب‌تر اینکه در
هتل‌های این کشور اتاق شماره چهار هم وجود ندارد!
ضمن اینکه در خیلی از مقتضیات فرهنگ آنها کاربرد عدد چهار چندان
ضروری بنظر نمی رسد.

اما در مورد اعدادی که ممکن است خوش
یُمن باشند نیز می‌توان سخن گفت. چینی‌ها عدد هشت را بسیار
دوست دارند و می توان گفت در چین عدد شانس مردم "هشت" است. بسیاری
از ازدواج ها، اتفاقات مهم و سرنوشت ساز ملی، تصمیم گیری های
مقامات دولتی، حتی بسیاری از معاملات و قراردادهای تجاری را با در
نظر گرفتن عدد هشت زمان بندی می کنند. در زبان چینی عدد هشت را (فا)
می‌خوانند که تلفظ آن شبیه کلمه (فه آ) به معنای شانس و اقبال است.
هنوز به خاطر داریم که چگونه چینی ها برای برگزاری المپیک سال
2008، به صرف علاقه و اعتقادی افسانه ای به عدد هشت، از ماهها قبل
و حتی شاید سالها قبل برنامه ریزی کردند و تمام تلاششان را بکار
بستند تا مشعل افتتاح و آغاز مسابقات المپیک در این کشور در ثانیه
هشتم دقیقه هشتم ساعت هشتم روز هشتم ماه هشتم سال 2008 روشن شود و
چه جالب این معمای عدد هشت باز هم با عقیده و شانس آنها گره خورد و
همانطور که می دانید جدای تلاش مداومی که داشتند نهایتا چین توانست
بازی های المپیک را با به عهده گرفتن میزبانی 205 کشور، سرانجام با
کسب عنوان قهرمانی و قرار گرفتن در صدر جدول،
این دوره از مسابقات جهانی را به پایان برساند که البته اگر به
سابقه ی اعتقاد آنها به عدد "هشت" رجوع کنیم باور این مسئله چندان
دور از ذهن نیست که ایمان قلبی و اعتقاد،
انتظارات مطلوب را متجلی می سازد.

در فرهنگ ما ایرانیان هم آمده است که همیشه برای عدد "هفت" احترام
خاصی قائل بوده و هستیم. هفت آسمان، هفت اورنگ، هفت شهر عشق، هفت
طبقه بهشت، هفت‌سین و... را می‌توان نام برد، عجیب اینکه از اصطلاح
هفت برای هفت قلم آرایش یا حتی نوعی ترشی به نام هفت بیجار هم
استفاده می‌شود! ناگفته نماند که تمام این اعداد (چه خوش
یُمن و چه بد یُمن) قراردادیست و
هر کدام با تاریخچه و دلایل مخصوص به خود از نیاکان ما و دیگران
بجای مانده که ریشه در اعتقادات
غیر مذهبی، بلکه
فرهنگی هر ملیتی دارد ولی آنچه مد نظر است، سخن امروز در مورد عدد
"هشت" است.

البته مطالبی که بعرض رسید صرفا به جهت یادآوری بود و بطور کلی
هیچگونه ارتباط و مضمون قابل مقایسه ای با روز عزیز و مبارکی چون
هشتمین روز از هشتمین ماه سال هشتاد و هشت (مصادف با 11 ذیقعده
1430 هجری قمری) که متقارن است با ولادت امام هشتم شیعیان ندارد
ولی بسی هم جای تامل است چراکه تقارن این روز و وقوع آن در تاریخ
شمسی نه تنها قراردادی نیست و توسط هیچکس پیش بینی نشده بلکه ما را
متوجه این امر می سازد که حتما حکمتی در کار است!

حالا به نظر شما قرار گرفتن و انطباق روز میلاد امام هشتم ما
شیعیان، حضرت امام رضا(ع) با روز 8/8/1388 در تاریخ شمسی را می‌توان
با منطق بشری بصورت فرضی قیاس کرد؟ می‌توان با اعداد و ارقام ریاضی
این کار را انجام داد؟ می توان با علم نجوم به این واقعیت رسید؟ به
هر تقدیر برای یکبار این اتفاق امسال رخ داده و شاید در هیچ زمان و
شاید قرن های آینده نیز امکان چنین همزمانی وجود ندارد، یعنی چیزی
که در تاریخ سال های شمسی تکرار نشدنیست و بیشتر به یک معجزه شبیه
است!

از آنجا که ملت ها با فرهنگ و اعتقاداتشان زندگی می کنند و ما
ایرانی ها هم از پاسداشت برخی باورها مستثنی نیستیم، تنها امام
مدفون در خاک کشورمان ایران، امام رضا(ع) رو عاشقانه دوست داریم،
لذا چنانچه قصد سفری داشته باشیم و با آنکه سراسر ایران جاذبه‌های
قابل توجهی برای مسافرت دارد برای دلخوشی خودمون هم که شده سعی می
کنیم مشهد مقدس و زیارت آقا امام رضا(ع) رو از یاد نبریم ولی اکنون
که در آستانه ی این روز، با این ویژگی خاص و نادر
قرار داریم حسرت این آرزو در دل همه مانده است که چرا حتی دانه ای
برای کبوتران حرم کبریائیش نپاشیدیم؟!

حسرت یک اقدامی شایسته و تدوین برنامه ای در شأن و منزلت این
مناسبت بزرگ از سوی داعیه داران فرهنگ و تمدن و دینداری در کشورمان
خصوصا نهادهای فرهنگی، مذهبی و متولیان اصلی این امر مهم بویژه
موسسه عریض و طویل آستان قدس رضوی، این انتظار را در نزد هم میهنان
بوجود آورد که برنامه های مرتبط با این رویداد تاریخی را از ابتدای
لحظه تحویل سال 88 تا روز میلاد حضرت امام رضا(ع) و همچنین تا آخر
سال به مردم ارائه دهند و حداقل امسال را با نام و یاد امام هشتم
حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام برگزینند
... به گونه ای که در این موقعیت
پیش آمده هرکس به اندازه ی توان و ظرفیت خود بتواند از معارف و
تعالیم سلطان، امیر و ولی نعمت تمام ایرانیان حداکثر استفاده را
ببرد. ضمن اینکه چه زیبا بود تا به طریقی ممکن با برگزاری جشنی
شکوهمند، اهمیت این واقعه ی تکرار نشدنی در ذهن جهانیان خصوصا جهان
اسلام به عنوان یک نقطه عطف بیادماندنی در تاریخ کشورمان ایران ثبت
می گردید ...

افسوس! که عمق تیزبینی ما به
مسائلی بود که موجب این غفلت شد و
باعث گردید پیوندی عجیب و مبارک که ستارگان
و کائنات از قرنها پیش مشغول زمینه چینی برای ایجاد آن بودند را به
سادگی بر آن چشم ببندیم و اتفاقی که علیرغم ساده و کوتاه بودن،
بسیار ارزشمند بود
را چندان مهم توصیف نکردیم!

یا امام غریب میلادت مبارک
...